Chromatografia gazowa

Chromatografia gazowa (GC) stanowi rozpowszechnioną metodę analizy substancji lotnych. Fazę ruchomą stanowi inertny, czyli chemicznie obojętny gaz, najczęściej hel, argon, azot lub wodór. Musi być on wolny od zanieczyszczeń organicznych, w tym węglowodorów, ale również substancji nieorganicznych, takich jak tlen czy para wodna.

Fazą stacjonarną może być albo ciało stałe (jak w przypadku GSC) albo ciecz osadzona na matrycy (jak w przypadku GLC). Rozdzielanie składników, podobnie jak w chromatografii cieczowej, zachodzi dzięki różnicom w powinowactwie różnych substancji do fazy stacjonarnej. Chromatogram jest wynikiem przedstawienia odpowiedzi detektora wobec czasu. Czas retencji mówi nam co to za substancja, natomiast odpowiedź detektora – ile jej mamy.

Chromatografia gazowa stosowana jest m.in. przy analizach farmaceutycznych, w celu potwierdzenia składu preparatu, badaniu jego zanieczyszczenia czy kontroli jakości.

 

Analiza zanieczyszczeń powietrza z wykorzystaniem chromatografii gazowej

Metoda chromatografii gazowej jest powszechnie stosowana do wykrywania zanieczyszczeń powietrza, kompleksowej analizy jego jakości i składu. Umożliwia wykrycie wielu substancji lotnych, w tym pozostałości rozpuszczalników. Poważne zagrożenie stanowią węglowodory, w szczególności aromatyczne, które jeśli znajdują się w powietrzu w nadmiernym stężeniu, mogą stanowić zagrożenie dla organizmów żywych. Częstym problemem jest narażenie na ekspozycję na te związki w miejscach pracy, na przykład przy produkcji polimerów, czy przy stosowaniu rozpuszczalników i innych substancji chemicznych. Z tego względu, wiele przedsiębiorstw decyduje się na analizę zanieczyszczenia powietrza substancjami organicznymi.